మన్నేగదయ్యా మన్నేగదయ్యా
మహిలోని ఆత్మ జ్యోతియు తప్ప
మహిలోనిదంతా మన్నేగదయ్యా

మంచిదంచు ఒకని యించు సంచిలోనే ఉంచినా
మించిన బంగారము మించిన నీ దేహము
ఉంచుము ఎన్నాళ్ళకుండునో
మరణించగానే మన్నేగదయ్యా

ఎన్ని నాళ్ళు లోకమందు ఉన్నతముగా నిలిచినా
నిన్ను చూచి లోకులంతా ధన్యుడవని పిలిచినా
మెల్లని పుష్పంబు పోలినా
పుష్పంబుతోనే ఊడిపడినది

మిక్కిలి సౌందర్యమగు చక్కని నీ దేహము
ఒక్కనాడు ఆరిపోగా నీలో ఆత్మ దీపము
కుక్క శవంతో సమమేగా
నిక్కముగనదియు మన్నేగదయ్యా

మానవునికి మరణమింత ఎంచనంత మన్నిల
మరణమును జయించుచున్న కాలమింత మన్నిల
మరణ విజయుడేసు క్రీస్తుడే
మది నమ్ము నిత్య జీవమిచ్చ్చును

Mannegadayyaa mannegadayyaa
mahiloni aathma jyothiyu thappa
mahilonidantha mannegadayyaa

Manchidanchu okani yinchu sanchilone unchinaa
minchina bangaaramu minchina nee dehamu
unchumu ennaallakunduno
maraninchagaane mannegadayyaa

Enni naallu lokamandu unnathamugaa nilachinaa
ninnu choochi lokulantha dhanyudavani pilachinaa
mellani pushpambu polinaa
pushpambuthone oodipadinadi

Mikkili soundaryamagu chakkani nee dehamu
okkanaadu aaripoga neelo aathma deepamu
kukka shavamutho samamegaa
nikkamuganadiyu mannegadayyaa

Maanavuniki maranamintha enchanantha mannila
maranamunu jayinchuchunna kaalamintha mannila
marana vijayudesu kreesthude
madi nammu nithya jeevamichchunu